دی ساکاریدها

دی ساکاریدها

دی ساکاریدهااز اتصال دو مونوساکارید توسط پیوند O-گلیکوزیدی به یکدیگر بوده این پیوند قوی و از نوع اتری می باشد. علاوه بر پیوند O-گلیکوزیدی، پیوند N-گلیکوزیدی از اتصال کربن آنومر یک مونوساکارید به اتم ازت آسپارژین در ساختمان گلیکوپروتئینها یا با اتم ازت بازها در نوکلئوتیدها بوجود می آید. پیوند گلیکوزیدی حساس به اسیدها می باشد بنابر این در اثر اسید رقیق و حرارت دی ساکاریدها به اجزا خود تبدیل می شوند ولی مقاوم به قلیا است.

شرط اینکه قند احیاء کننده باشد بایستی کربن آنومر آزاد داشته باشد بنابر این هنگامیکه کربن آنومر یک مونوساکارید با گروه هیدورکسیل از مونو ساکارید دیگر پیوند گلیکوزیدی میدهد دی ساکارید احیاء کننده است و زمانیکه دو مونوساکارید از طریق کربن آنومر بهمدیگر متصل شوند چون کربن آنومر درگیر در پیوند گلیکوزیدی است دی ساکارید فاقد خاصیت احیاء کنندگی بوده و غیر احیاء کننده است.

قند معکوس(قند اینورت):

قند معکوس همان ساکاروز هیدرولیز شده است که نور پلاریزه را بسمت چپ منحرف می کند. خود ساکاروز راست گرد است اما مخلوطی از فروکتوز و گلوکز که از هیدرولیز سوکروز بدست می آید که نور پلاریزه را بسمت چپ منحرف می کند. به آنزیمی که سبب هیدرولیز سوکروز و تبدیل آن به واحدهای سازنده اش می شود اینورتاز می گویند. فروکتوز شیرین تر از ساکارز است.